ပေလာင္ေတာင္သူမ်ား ႐ုိးရာလက္ဖက္အစား ဘိန္းစိုက္ပ်ဳိးမႈပိုမ်ားလာ

Posted By admin on January 28, 2010

ဘိုးစဥ္ေဘာင္ဆက္ ႐ုိးရာလက္ဖက္စိုက္ပ်ဳိးေရးလုပ္ငန္းလုပ္ကိုင္လာခဲ့သည့္ ပေလာင္တိုင္းရင္းသားမ်ား ယခုအခါ
ဘိန္းအစားထိုး စိုက္ပ်ဳိးမႈပိုမ်ားလာေၾကာင္း ပေလာင္အမ်ဳိးသမီးအဖြဲ႕က Poisoned Hills အမည္႐ွိ အစီရင္ခံ စာႏွင့္
အတူ သတင္းစာ႐ွင္းလင္းပြဲ တရပ္ျဳပလုပ္ခဲ့ပါသည္။

“ပေလာင္တုိင္းရင္းသားေတြ လက္ဘက္လုပ္ငန္းလုပ္ကိုင္လာတာ ႏွစ္ေပါင္းရာခ်ီပါၿပီ။ စစ္အစိုးရေခတ္မွာ လက္ဘက္
ေတြ ေစ်းႏွိမ္ခံရတယ္။ ၄ ႏွစ္ေလာက္ ရင္းႏွီးၿပီးမွ ခူးလို႕ရတာ ဆိုေတာ့ ၄ လေလာက္နဲ႕ အလုပ္ျဖစ္တဲ့ ဘိန္းကုိလုပ္
ကုိင္လာၾကတယ္။ ဘိန္းမလုပ္ရင္လဲ ၀မ္ေရးက မဖူလံုေတာ့ဘူး” ပေလာင္အမ်ဳိးသမီးအဖြဲ႕ ေလြးေအးနန္း က ေျပာ၏။

ထုတ္ ပေလာင္အမ်ဳိးသမီးတို႕၏ ‘အဆိပ္သင့္ပန္း’ အစီရင္ခံစာ

ဇန္န၀ါရီ ၂၆ ရက္ ညေနပိုင္း ထိုင္းႏိုင္ငံၿမိဳ႕ေတာ္ ဘန္ေကာက္႐ွိ FCCT
(Foreign Correspondents Club of Thailand)၌က်င္းပသည့္
ပေလာင္အမ်ဳိးသမီးအဖြဲ႕ PWO ၏ Poisoned Hills အစီရင္ခံစာ
သတင္းစာ႐ွင္းလင္းပြဲတြင္ -

၁။ နမ့္ခမ္းၿမိဳ႕နယ္ ႏွင့္ မန္တံု ၿမိဳ႕နယ္အတြင္း ၂၀၀၆ မွ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္အထိ
ဘိန္းစိုက္ဟက္တာ ၅ ဆ တိုး လာေၾကာင္း၊၂၀၀၆-၀၇ တြင္ ဘိန္းစိုက္
ဟက္တာ ၉၆၄ သာ႐ွိၿပီး ၂၀၀၉ တြင္ ၄၅၄၉ ဟက္တာအထိ တိုးလာ
ေၾကာင္း၊

၂။ ယခင္ အပစ္ရပ္ PSLO ပေလာင္အဖြဲ႕ အတင္းလက္နက္ခ်မခံရမီ
ကာလမ်ားႏွင့္ ႏိႈင္းစာလွ်င္ စစ္ အစိုးရစစ္တပ္ ေအာက္ေျခအဆင့္ တပ္
ရင္း၀င္ေငြအတြက္ ဘိန္းၿခံ ခြန္ေကာက္၍ ေဒသခံမ်ားအား ဘိန္းစိုက္
ပ်ဳိးခြင့္ျပဳထားေၾကာင္း၊ ၂၀၀၆-၂၀၀၇ အတြင္း ေက်း႐ြာ ၂၈ ႐ြာမွ ဘိန္
းၿခံခြန္ က်ပ္ ၃၇ သန္း ေပးသြင္းခဲ့ရ ေၾကာင္း၊

၃။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ၫြန္႕ဖယ္႐ွားျဖဳတ္ခ် ခံရၿပီးေနာက္ပိုင္း အပစ္ရပ္ထက္
ျပည္သူ႕စစ္မ်ားက မူးယစ္/ ဘိန္းစိုက္ပ်ဳိးထုတ္လုပ္ ေရာင္း၀ယ္ခြင့္
လြတ္လပ္မႈပို႐ွိလာေၾကာင္း၊ နမ့္ခမ္းၿမိဳ႕နယ္အတြင္း႐ွိ ပန္းေဆးေက်ာ္ျမင့္ (ယူနန္ တ႐ုတ္) အဖြဲ႕မွာ လြတ္လပ္စြာ ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္ခြင့္ရေနေၾကာင္း။

၄။ ပေလာင္တုိင္းရင္းသားမ်ားသည္ ဘိုးစဥ္ေဘာင္ဆက္ ေ႐ွးပေ၀သဏီကတည္းက လက္ဘက္စိုက္ ပ်ဳိးေရးလုပ္ငန္း
႐ုိးရာသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္းလုပ္ငန္းအျဖစ္ လုပ္ကိုင္လာခဲ့ေသာ္လည္း၊ ယခုအခါအဆိုပါလုပ္ငန္း စြန္႕လြတ္ၿပီးအခ်ိန္တိ
အတြင္း စိုက္ပ်ဳိးရလြယ္ ပိုက္ဆံမ်ားမ်ားရသည့္ ဘိန္းလုပ္ငန္းကုိေျပာင္းလဲလုပ္ကိုင္လာၾက ေၾကာင္း။

၅။ ဘိန္းစိုက္ပ်ဳိးေရးလုပ္ငန္း လြတ္လပ္ခြင့္ေပးျခင္း/တိုးခ်ဲ႕စိုက္ပ်ဳိးခြင့္ေပးျခင္းသည္ စစ္အာဏာခ်ဲ႕ထြင္ျခင္းသာျဖစ္
ေၾကာင္းလည္း အဆိုပါအစီရင္ခံ၌ ေဖၚျပထားပါသည္။

“ပေလာင္အမ်ဳိးသမီးအဖြဲ႕ေျပာတဲ့ နမ့္ခမ္း နဲ႕ မန္တံု ၿမိဳ႕နယ္ႏွစ္ခုထဲ မကပါဘူး၊ စစ္အစိုးရ ထိန္းခ်ဳပ္တဲ့သွ်မ္းျပည္
ၿမိဳ႕နယ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမွာ ဘိန္းစိုက္ပ်ဳိးမႈတိုးလာတယ္။ ရာသီဥတုအေျခေနေၾကာင့္ အထြက္မတိုး တာဘဲ ႐ွိရင္႐ွိမယ္။
ဥပမာ ၀ တို႕ မိုင္းလားတို႕ ထိန္းခ်ဳပ္တဲ့နယ္ေျမထဲ ဆိုရင္ ဘိန္းစိုက္ပ်ဳိးမႈလံုး၀ မ႐ွိေတာ့ဘူး၊ ဒါေပမယ့္ နအဖထိန္း
ခ်ဳပ္ထားတဲ့ သံလြင္အေ႐ွ႕ျခမ္းက ေမာ္ဖွေဒသ မက္မန္းၿမိဳ႕နယ္၊ သွ်မ္းျပည္ေတာင္ပိုင္း ပင္လံု လြိဳင္လင္ နဲ႕
အျခားျပည္သူ႕ စစ္ေတြ ထိန္းခ်ဳပ္တဲ့ ေဒသေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ဘိန္းစိုက္ပ်ဳိးမႈမ်ားလာတယ္။ ပေလာင္အဖြဲ႕ရဲ႕
အခ်က္ ၅ခ်က္ပါအစီရင္ ခံစာကို ေထာက္ခံတယ္”- ဟု သွ်မ္းျပည္မူးယစ္ေဆး၀ါးေစာင့္ၾကည့္ ေရးအဖြဲ႕
ေခါင္းေဆာင္ဦးခြန္စိုင္းက ေျပာပါသည္။

ပေလာင္အမ်ဳိးသမီးမ်ား၏ အစီရင္ခံစာပါေဖၚျပခ်က္သာဓကတခုတြင္ နအဖ စစ္တပ္သည္ ေက်းရြာတ႐ြာ၌ ဘိန္းစိုက္
ဧက ၁႕၅ မွ ၂ ဧက သာဖ်က္ဆီးေသာ္လည္းအထက္သို႕ ၄-၅ အထိ ဖ်က္ဆီးပစ္သည္ဟု လိပ္လည္ တင္ျပေၾကာင္း
အမွန္မွာ ၎႐ြာတ႐ြာတည္း ဧက ၃၀ ထက္မနည္း႐ွိေနေၾကာင္း UNODC အားလည္း ဘိန္းစိုက္ ဧက ၇၀%ေက်ာ္
ဖ်က္ဆီးပစ္သည္ဟု လိမ္လည္အခ်က္အလက္ေပးခဲ့ေၾကာင္း၊ ႏွစ္ၿမိဳ႕နယ္ အတြင္းတြင္ ၂၀% ခန္႕ သာဖ်က္ဆီး
ေၾကာင္း အစီရင္ခံစာတြင္ ေဖၚျပထားပါသည္။

ပေလာင္အမ်ဳိးသမီးအဖြဲ႕ PWO သည္ ၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ စတင္တည္ေထာင္ၿပီး ၂၀၀၇ တြင္ ယခု အစီရင္ခံစာ
ကဲ့သို႕ ‘အဆိပ္သင့္ပန္း’ အမည္ရ အစီရင္ခံစာထုတ္ျပန္ခဲ့ၿပီး၊ ထိုအစီရင္ခံစာထုတ္ျပန္ေသာ္လည္း ဘိန္းစိုက္
ပ်ဳိးထုတ္လုပ္မႈ ေလ်ာ့ပါးျခင္း၊ ဘိန္းအစားထိုးသီးႏွံစိုက္ပ်ဳိးျခင္း – မ႐ွိေသာေၾကာင့္ Poisoned hills ‘အဆိပ္သင့္
ေတာင္တန္း’ အစီရင္ခံစာ ထပ္မံထုတ္ျပန္ရျခင္းျဖစ္သည္ဟု တာ၀န္႐ွိ ပေလာင္အမ်ဳိးသမီးမ်ားက ေျပာ
ၾကားပါသည္။
Source By= www.mongloi.org/burmese